نظریه موسوم به تنفس بهره برداری از جنگل های شمال نظریه پخته شده ای نیست و کاملا خام است و زمینه قانونی برای اجرا ندارد. چون از کجا به کجا رسیدنش نا معلوم است، پس هیچگاه نمی تواند یک برنامه اجرایی محسوب شود.

می گویند اطلاعاتی که از طریق پایش تولید شده و یا اطلاعاتی که از طریق  انجام ارزیابی کمی کیفی تولید شده عدد سازی است و قابل اعتنا نیست، چون باور ندارند که مساحت جنگل در دهه هشتاد افزایش یافته است چون باور ندارند در جنگل های تحت اجرای طرح مساحتی در حدود 315 هزار هکتار جنگلکاری شده است چون باور ندارند بخشی از سطوح احیا شده به تعریف جنگل رسیده است ، حق دارند باور نکنند ! چون اساساً نیامدند تا ببینند ! حتی نیامدند در ابتدای مرز جنگل سطوحی را که تحت عنوان کمر بند سبز جنگل احیا گردیده است را ببینند و قضاوت کنند !

نمی خواهند باور کنند که در طول 50 سال با همه اصلاحیه های مکرر قانون - آیین نامه اجرایی - دستورالعمل واگذاری - ماده واحده تعیین تکلیف اراضی اختلافی - اصلاح ماده 34  قانون حفاظت و بهره برداری جنگلبانان و جنگلداران با چه خون و دلی در حفاظت از جنگل کوشیدند.

البته تجربه تلخ خرمن کردن تلاش های جنگلداران نستوه را می توان در اجرای اصلاح ماده 34  مصداق قرار داد و از برخی اشک های حلقه زده و پنهان شده در چشم ها خاطرات مظلومیت جنگلداران در پرونده ویژه خواری مرور کرد، که صد البته اگر اراده امروز نظام در باب زمینخواری وجود می داشت، شاید ملال خاطر نمی شد و با زمینخواران برخورد قاطع قانونی جنگلداران به ثمر می نشست .

آنها که اطلاعات اکولوژیکی جنگل را باور ندارند،  با موضوع  اهمیت فعالیت اقتصادی طرح جنگلداری هیچ میانه ای ندارند و می گویند به آنها و به جنگل ارتباطی ندارد. ظاهراً راست می گویند !

به آنها ارتباط ندارد . به صنعت مربوط است  ! نمی خواهند بپذیرند جنگلداری تعهد نکرده است که صنعت به هر قیمتی جنگل را ببرد و ببرد ! فکر می کنند ببر و ببر است !

نمی خواهند بپذیرند که نمی شود با واردات نیاز صنعت کشور را حل کرد صنایع اولیه وابسته اند و صنایع ثانویه می توانند نیاز خود را به نحو دیگر تأمین کنند.

نمی خواهند بپذیرند نشانه‌گذاری درختان جنگلی توسط هیات نشانه گذار در طرح های جنگلداری، بدون توجه به امکان برداشت و بدون توجه به جدول محصول و بدون توجه به نیاز بازار انجام می‌شود!

هر چند که تجزیه و تحلیل داده‌های آماری حجم مستحصلات و فراورده ها در هر سال اجرایی ( اطلاعات مربوط به دهسال قبل در اداره کل قابل دسترسی است) نشان می دهد، 60 درصد حجم مستحصلات چوب هیزمی هستند و 40 درصد حجم مستحصلات را چوب صنعتی تشکیل می دهد و نسبت درصد کیفیت چوب صنعتی در جنس چوب از گونه‌های با ارزش پایین است و نسبت درصد کیفیت محصول در درجه‌بندی تولید نیز نسبت پایینی دارد !

هيچ فكر و ايده تحميلي به نتيجه مؤثر منتهي نشد و خواسته جامعه را تحقق نبخشيد. می خواهند جنگلدار را به سرایدار گردشگران تبدیل کنند. گردشگرانی که هر جا نشستند جز انواع آلودگی محیطی و زباله اثر دیگری بجا نگذاشتند.